اهمیت فسفر در کشت هیدروپونیک
مقدمه
اگر به دنبال غلظت بهینه فسفر برای رشد گیاه در هیدروپونیک باشید، احتمالاً نتایج بسیار متفاوتی از مقادیر کم تا مقادیر بسیار بالا پیدا خواهید کرد. این ذاتاً متناقض است و درک آن دشوار است، چرا ما محدوده کمتری برای شرایط P بهینه نداریم؟ چرا توصیف بهترین سطوح P اینقدر سخت بوده است؟ امروز ما در مورد تغذیه فسفر و اینکه چرا این همه سردرگمی در مورد سطوح بهینه فسفر در کشت هیدروپونیک وجود دارد صحبت خواهیم کرد.
تقریباً تمام کتاب‌های مربوط به هیدروپونیک و گیاهان گلدار، غلظت بهینه فسفر را در محلول بین 20 تا 50 پی‌پی‌ام قرار می‌دهند، به ندرت کتابی پیدا می‌کنید که سطوح P را خارج از این مقادیر به طور کلی توصیه کند، زیرا این‌ها بی‌خطر هستند و با استانداردها به خوبی بازی می‌کنند. غلظت مواد مغذی مورد استفاده برای عناصر دیگر با این حال، مقالاتی برای گیاهان مختلف پیدا خواهید کرد که سطوح P را توصیه می کنند که می تواند از 200 پی پی ام تا 10 پی پی ام باشد. به عنوان مثال این مقاله در Calendula را در نظر بگیرید که کاربرد P 10ppm را توصیه می کند، در حالی که این مقاله در مورد Lavender 60ppm را پیشنهاد می کند. توجه داشته باشید که فسفر بهینه ممکن است به نتیجه مطلوب نیز بستگی داشته باشد زیرا این مقاله در مورد Origanum dictamnus نشان می‌دهد که حرکت اسانس‌ها از برگ‌ها به براکت‌ها در غلظت‌های بالاتر فسفر در این گیاهان وجود دارد.
نه تنها در مورد سطوح بهینه فسفر سردرگمی وجود دارد، بلکه حتی اثرات فسفر و برهمکنش فسفر با ریزمغذی ها به خوبی درک نشده است. شواهدی وجود دارد (اینجا را ببینید) مبنی بر اینکه فسفر جذب منگنز را در گوجه‌فرنگی افزایش می‌دهد در حالی که جذب آهن و روی را سرکوب می‌کند، در حالی که ما نتایج کاملاً متفاوتی در جو داریم، جایی که P در واقع مانع از جذب منگنز می‌شود. دو مقاله بالا همچنین ارجاعات زیادی به ادبیات جذب P دارند که پیشنهاد می کنم اگر مایلید بیشتر بدانید آنها را بررسی کنید.
ادبیات P بسیار گسترده است (پیشنهاد می کنم اگر مایل به بررسی عمیق تر هستید، این پایان نامه و منابع آن را بخوانید)، اما به طور کلی می دانیم که غلظت های زیر 20ppm به ندرت بهینه هستند و می دانیم که سطوح بالای 60ppm می تواند بهینه باشد. برخی از گیاهان تحت برخی شرایط در پایان نامه ذکر شده در بالا می بینیم که بوته فلفل تاباسکو پس از 90 روز در محلول فسفر تقریباً 120 پی پی ام بالاترین سطح برگ را دارد.
ارزیابی سطوح بهینه فسفر ممکن است سخت‌تر باشد زیرا به غلظت عناصر دیگر در محلول و همچنین pH محلول و دمای ناحیه ریشه بستگی دارد. می دانیم که فسفر پایین باعث تحریک رشد ریشه و کاهش رشد ساقه می شود در حالی که سطوح فسفر بالاتر دقیقاً اثر معکوس دارد. بنابراین تغییرات در نسبت فسفر به سایر مواد مغذی ممکن است مسیر بهینه برای بسیاری از محصولات زراعی باشد، اما تعمیم آن بسیار دشوار است زیرا به شرایط رشد خاص هر محصول خاصی که در حال رشد است بستگی دارد.
متأسفانه پاسخ این است که ما “P بهینه” نداریم که با همه شرایط رشد و گیاهان مطابقت داشته باشد. ما می دانیم که رشد با مقدار P بین 30 تا 50 پی پی ام نتایج مناسبی را در تقریباً همه محصولات به شما می دهد، اما همچنین می دانیم که با بهینه سازی P تحت شرایط خاص رشد شما (گیاه، محیط، دما و غیره) می توان به دستاوردهای قابل توجهی دست یافت. ). در برخی موارد اگر P به درستی با شرایط رشد دقیق مورد استفاده تنظیم شود، 50% + افزایش در عملکرد ممکن است امکان پذیر باشد.
P بهینه شما ممکن است بسیار کمتر یا بیشتر از آنچه در ادبیات توصیه می شود باشد، بنابراین با توصیه ادبیات ballpark شروع کنید و آزمایش هایی را از آنجا انجام دهید تا P را به درستی تنظیم کنید تا محصول را به حداکثر برسانید. همچنین مطمئن شوید که در حین انجام این کار، تجزیه و تحلیل بافت برگ، رسانه و رواناب را انجام می دهید تا مطمئن شوید که بهترین نتایج ممکن را دریافت می کنید.