تاریخچه هیدروپونیک
مقدمه
کلمه Hydroponics را می توان به “Hydro” سبز به معنی آب و “Ponics” به معنای “کار کردن” تقسیم کرد. ترجمه تحت اللفظی این اصطلاح به معنای “آب کاری” است که به معنای استفاده از آب برای تسهیل تقریباً همه عملکردها است. در عصر مدرن، ما از Hydroponics به عنوان اصطلاحی برای توصیف عمل انتقال آب تمام مواد مغذی مورد نیاز گیاه بدون استفاده از هیچ وسیله دیگری استفاده می کنیم. این تمرکز و نظریه پشت عمل است و تمام سیستم های هیدروپونیک خالص با این اصطلاح تعریف می شوند.
قدمت این عمل احتمالاً به 600 سال قبل از میلاد می رسد و به باغ های معلق افسانه ای بابل، ساخته شده توسط پادشاه نبوکدنصر دوم باز می گردد. اعتقاد بر این است که آنها از پمپ های زنجیره ای برای چرخاندن سطل های آب از رودخانه فرات استفاده می کردند. این آب به بالای بنای تاریخی فرستاده می شد و در آنجا آب به کانال هایی رها می شد که باغ ها را آبیاری می کرد.
در حدود قرن دوازدهم پس از میلاد، تمدن‌های آمریکای جنوبی و میانه مانند آزتک‌ها و اینکاها شروع به توسعه Chinampas کردند، که توده‌های آبی بودند که می‌توانست یک خشکی کوچک شناور را با محصولات کشاورزی پشتیبانی کند. این Chinampas بسیار مؤثر بودند، اعتقاد بر این است که آنها در حلقه‌هایی در اطراف بسیاری از پایتخت‌ها از جمله Tecnochtitlan ساخته شده‌اند. علاوه بر این، مزارع کوچکتری در نزدیکی Xaltocan و دریاچه Texcoco شناسایی شده است.
اولین آثار منتشر شده در مورد هیدروپونیک به فرانسیس بیکن نسبت داده شده است. عمدتاً در Sylva Sylvarum یا “A Natural History” او که پس از مرگ او در سال 1627 منتشر شد. اولین آزمایش‌ها اندکی پس از انتشار این اثر آغاز شد. در سال 1699، جان وودوارد آزمایشات خود را در مورد نعناع انجام داد و منتشر کرد. این آزمایش‌ها نشان داد که این گیاه در منابع آبی کم‌تر در مقایسه با سایر منابع آبی که در آب مقطر رشد می‌کنند بهتر رشد می‌کند.
در سال 1842، پس از آزمایش های گسترده ویلهلم ناپ و جولیوس فون ساکس، فهرستی از 9 عنصر تهیه شد. این دو معتقد بودند که این عناصر برای رشد گیاه سالم حیاتی هستند. در سال 1875، اولین تکنیک های مدرن کشت بدون خاک توسعه یافت. این تکنیک ها اکنون به عنوان “فرهنگ محلول” شناخته می شوند، جایی که یک گیاه در محلول معدنی رشد می کند. نشان داده شده است که این محصولات به طور مداوم محصولاتی با رشد سریع تولید می کنند. این محصولات علاوه بر این بسیار سالم‌تر هستند و میوه‌های بیشتری نسبت به سایر محصولاتی که در خاک یا آب مقطر رشد می‌کنند، می‌دهند.
با این حال، تا سال 1929 بود که ویلیام فردریک گریک از دانشگاه کالیفرنیا ثابت کرد که “فرهنگ راه حل” چقدر می تواند ابزاری برای تولید محصول باشد. او که توانست در باغ خود به جای خاک، محصولات گوجه‌فرنگی به ارتفاع بیست و پنج فوت را در محلول‌های معدنی رشد دهد، حسی را ایجاد کرد که اولین پلتفرم تجاری برای هیدروپونیک را راه‌اندازی کرد، که در سال 1937 به عنوان یک اصطلاح ابداع کرد. در دهه 1960، فیلم Nutrient Film تکنیک (NFT) توسط آلن کوپر توسعه داده شد، که دوباره هیدروپونیک را متحول کرد و باعث شد که تکنیک‌های جدید به سرعت شروع به کار کنند و هیدروپونیک سرگرمی شروع به فراگیر شدن کرد.
از آغاز هزاره، ناسا تحقیقات زیادی در مورد تکنیک های هیدروپونیک انجام داده است. امید این است که بتوان از آنها برای رشد محصولات زراعی برای سیستم پشتیبانی از حیات اکولوژیکی کنترل شده (CESS) که انتظار می رود برای تأسیسات تحقیقاتی در مریخ استفاده شود، استفاده کرد.