کشت گوجه به روش کراتکی
مقدمه
امروزه کمتر کارشناس هیدروپونیکی پیدا می شود که با کشت گوجه به روش کراتکی آشنا نباشد. با این حال، به نظر می رسد که هیچ کس برای ثبت دقیق چگونگی تغییر محلول غذایی در طول زمان در این تنظیمات و اینکه این تغییرات می تواند چه مشکلاتی را برای رشد گیاه ایجاد کند، وقت صرف نکرده است. در پروژه گوجه‌فرنگی کراتکی، من از ابتدا تا انتها یک راه‌اندازی کاملاً غیرفعال کراتکی را زیر نظر خواهم داشت. در این پست توضیح خواهم داد که این پروژه چگونه کار خواهد کرد، چه چیزی را ضبط خواهم کرد و امیدوارم به چه چیزی برسم. برای معرفی اولیه این پروژه، ویدیوی یوتیوب زیر را ببینید.
اهداف کشت گوجه به روش کراتکی
رشد گیاهان گلدار بزرگ با استفاده از تنظیمات کراتکی واقعاً غیرفعال دشوار است (پست وبلاگ من را در این مورد بخوانید). ما می دانیم که این به دلیل مسائل مربوط به افزایش جذب آب و عدم تعادل زیاد مواد مغذی و pH این گیاهان در محلول های غذایی است. با این حال، من هیچ مجموعه داده ای پیدا نکردم که نشان دهد چگونه این مشکلات به عنوان تابعی از زمان ایجاد می شوند. با اندازه‌گیری متغیرهای مختلف در یک راه‌اندازی کراتکی در طول کل چرخه محصول، امیدوارم بتوانم داده‌هایی را جمع‌آوری کنم تا به ما کمک کند بفهمیم چه چیزی اشتباه می‌رود، چرا اشتباه می‌شود و چه زمانی اشتباه می‌رود. با این اطلاعات، ما باید بتوانیم محلول‌های غذایی و تکنیک‌های مدیریتی بهتری برای راه‌اندازی هیدروپونیک کراتکی برای گیاهان گلدار بزرگ ایجاد کنیم.
راه اندازی
راه اندازی یک سطل 13 لیتری است که در نوار چسب پیچیده شده است – برای جلوگیری از ورود نور به سیستم – با یک سوراخ در بالا و یک گلدان توری حاوی یک گیاه گوجه فرنگی. گوجه فرنگی – که من نامش را برنارد گذاشته ام – یک گوجه گیلاسی نامشخص است که در گلدان توری جوانه زده است. گلدان توری حاوی محیطی متشکل از 50 درصد پوسته برنج و 50 درصد ماسه رودخانه است. سطل با محلول مغذی هیدروپونیک عمومی خریداری شده در فروشگاه تا جایی که کف گلدان توری را لمس می کند پر شده است. علاوه بر این، سطل داخل یک چادر رشد قرار می گیرد و 12 ساعت نور از یک لامپ طیف کامل Mars Hydro TS 600 دریافت می کند. نور ابتدا در حدود 10 اینچ بالای گیاه قرار داده شده است و در صورت نیاز برای حفظ دمای مناسب برگ و پوشش نور گیاه منتقل می شود.
اندازه گیری ها در کشت گوجه به روش کراتکی
من تا آنجا که بتوانم در این آزمایش متغیرها را زیر نظر خواهم گرفت. برای انجام این کار، من یک Arduino MKR Wifi 1010 راه اندازی کرده ام که از پروب های pH و EC uFire خود ایزوله، یک حسگر BME280 برای نظارت بر دما و رطوبت هوا و یک سنسور DS18B20 برای نظارت بر دمای محلول استفاده می کند. من همچنین از پروب های هوریبا برای ردیابی غلظت نیترات، پتاسیم و کلسیم یک بار در روز استفاده خواهم کرد. تمام قرائت های آردوینو از طریق Wifi به سرور MyCodo در Raspberry Pi و با استفاده از پروتکل پیام رسانی MQTT ارسال می شود. سپس داده ها در پایگاه داده MyCodo ثبت می شود و همچنین در داشبورد سفارشی نمایش داده می شود. اندازه گیری های ISE به صورت دستی در یک صفحه گسترده ثبت می شوند.
علاوه بر این، من هر 15 دقیقه یک بار – زمانی که چراغ ها روشن هستند – با استفاده از گوشی هوشمند عکس می گیرم. این به من اجازه می دهد تا یک مرور زمان ایجاد کنم که رشد گیاه را از مراحل اولیه نهال تا اواخر باردهی نشان می دهد.
نتیجه
من پروژه جدیدی را شروع کرده ام که در آن به طور کامل روند توسعه یک گیاه گلدار بزرگ را در قالب کراتکی ضبط خواهم کرد. اطلاعاتی در مورد تغییرات EC و pH محلول و همچنین اطلاعاتی در مورد چگونگی تغییر غلظت های مختلف مواد مغذی (N، K و Ca) در طول عمر گیاه خواهیم داشت. با این اطلاعات، ما باید بتوانیم نحوه اصلاح محلول غذایی را برای رشد موفقیت آمیزتر گیاهان گلدار بزرگ، و چه مداخلاتی ممکن است در صورتی که رشد کاملا غیرفعال ممکن نیست، تغییر دهیم.