تعیین نیاز آبی انواع گل رز در گلخانه هیدروپونیک
چکیده
یکی از راهکارهای کاهش تلفات آب در کشاورزی، برنامه ریزی صحیح آبیاری است که اساس آن را برآورد دقیق نیاز آبی گیاهان تشکیل می دهد. به منظور تعیین نیاز آبی سه رقم گل رز، تحقیقی به مدت یک سال در گلخانه ای هیدروپونیک مجهز به سیستم آبیاری قطره ای در شهرستان اراک و با استفاده از لایسیمترهای زهکش دار انجام شد. میزان تبخیر- تعرق مرجع با استفاده از یک میکرولایسیمتر زهکش دار دارای کشت چمن، برای محاسبه نیاز آبی از روش بیلان آبی استفاده شد. نتایج نشان داد که مقدار کل تبخیر- تعرق مرجع در گلخانه طی یک سال انجام پژوهش، 1608 میلیمتر بود.
همچنین مقدار کل تبخیر- تعرق رز رقم آتشی در این دوره رشد 1423میلیمتر، رقم لب صورتی 1480 میلیمتر و رقم سفید، 1313 میلیمتر و متوسط تبخیر-تعرق ارقام رز در طول سال برابر 8/3 میلیمتر در روز بدست آمد. با توجه به چند ساله بودن بوته های رز، ضریب گیاهی دارای مراحل چهارگانه نبود و مقدار ضریب گیاهی ارقام رز در هر دهه بین 7/0 تا 96/0 تغییر نمود و متوسط ضریب گیاهی ارقام رز در طول سال برابر 81/0 بدست آمد. همچنین متوسط مقدار آب مصرفی ارقام رز در طول یک سال برابر 20573 مترمکعب در هکتار به ازای تراکم کشت75000 بوته رز در هکتار بدست آمد.
مقدمه
افزایش توسعه گلخانه ها با توجه به خشکسالی ها و بحران کم آبی در کشور، اجتناب ناپذیر است. یکی ازمهمترین عوامل در افزایش تولید در محصولات گلخانه ای، برنامه ریزی و مدیریت مناسب آبیاری است که در آن تعیین نیاز آبی نقش اساسی دارد. چنانچه نیاز آبی گیاه در برنامه ریزی آبیاری کمتر از مقدار نیاز آبی واقعی گیاه لحاظ گردد باعث بروز عالئم ناشی از تنش خشکی در گیاه مانند توقف رشد، کوچكتر شدن برگ، کوتاه شدن فاصله میان گره ها، بدشکل شدن و ریزش برگها، سوختگی حاشیه برگها و نیز کاهش عملکرد می شود.
همچنین بیش از حد لحاظ نمودن نیازآبی نیز افزون بر این که باعث افزایش رطوبت بستر، رطوبت زیر پوشش و کاهش عبور نور به داخل گلخانه شده، مشکلاتی مانند افزایش ارتفاع، آبدار شدن ساقه و نرم و شکننده شدن آن، کاهش اکسیژن خاک و صدمه به ریشه و عدم جذب آب و مواد غذایی و سرانجام پژمردگی، توقف رشد گیاه و نیز گسترش بیماری ها و آفات را بهمراه دارد. سیستم آبیاری قطره ای یکی از اجزای مهم کشت گلخانه ای می باشد.
رز شاخه بریده مهمترین گل شاخه بریده جهان است و از نظر تجاری رتبه اول را دارد و سالانه حدود 40 بیلیون شاخه رز در جهان استفاده می شود. گل های شاخه بریده سهم عمده ای در تولید گل و گیاهان زینتی ایران نیز دارند بطوریکه در سال 1396 مساحت گلخانه های گل های شاخه بریده در کشور برابر 1999.5 هکتار از 2469.7 هکتار مربوط به گل و گیاهان زینتی بود و در استان مرکزی مساحت گلخانه های استان برابر 440.2 هکتار بود که 268 هکتار آن به گل های شاخه بریده اختصاص داشت. گل رز یکی از مهمترین گل های شاخه بریده در ایران است.
رُزهای شاخه بریدنی، برخلاف بیشتر گیاهان زینتی، به دلیل برداشت پیوسته در طول فصل، نوسانات زیادی در سطح تعرقی خود نشان می دهند. افزون بر برداشت شاخه گل، تولید پیوسته برگهای جوان، باعث حساسیت زیاد رُزهای بریدنی به تنش آبی می شود. از این رو با توجه به موارد یاد شده، تعیین نیاز آبی این گیاهان به منظور داشتن یك مدیریت خوب و مؤثر در آبیاری در شرایط کنترل شده گلخانه، امری اجتناب ناپذیر است. در رابطه با مدیریت آبیاری و نیازآبی گیاهان گلخانه ای چالش بر این است تا آب آبیاری با بیشترین بهره وری ممکن در اختیار گیاهان گلخانه ای قرار گیرد.
تعیین آب مصرفی نیازمند محاسبه تبخیر-تعرق محصول می باشد. روش بیلان آبی یك روش آسان و ساده در مقایسه با روش های متعدد دیگر موجود در منابع علمی است. تبخیر-تعرق با استفاده ار روش بیلان آبی با در نظر گرفتن تغییرات در ذخیره رطوبت، بین دوره های مورد محاسبه، آبیاری و میزان آب زهکشی در گلخانه تعیین می شود. ضریب گیاهی یك پارامتر مهم برای تخمین تبخیر- تعرق گیاه است. این ضریب نسبت تبخیر-تعرق محصول به تبخیر-تعرق مرجع بوده و در برنامه ریزی آبیاری در مقیاس منطقه ای با تخمین تبخیر-تعرق محصول به کار می رود.
مقدار ضریب گیاهی بیانگر میزان مصرف ویژه هر محصول بوده و برای تخمین دقیق و صحیح نیاز آبیاری یك و یا چند محصول در شرایط اقلیمی مختلف ضروری است. در طی پژوهشی سه روش استانگیلینی، پنمن مانیث و تاکاکورا را برای شبیه سازی و محاسبه تبخیر- تعرق در گلخانه های دارای تهویه طبیعی و مجهز به سامانه مه پاش، مقایسه نمودند. نتایج نشان داد روش استانگیلینی کمترین انحراف معیار را از داده های اندازه گیری شده دارد. در ژاپن، نیاز آبیاری خیار گلخانه ای را که با استفاده از روشهای مختلف آبیاری میشوند به دست آوردند.
نتایج حاصله از این تحقیق، بیانگر این نکته بود که در روش آبیاری قطره ای نسبت به دیگر روشهای آبیاری، در گلخانه آب کمتری برای رشد گیاهان مصرف شده است. ضریب گیاهی(kc) گل همیشه بهار در شرایط گلخانه و با روش آبیاری قطره ای در کشور هند نیز انجام شد. نتایج نشان داد که Kc گل همیشه بهار در مرحله ابتدایی برابر 0.37 ،مرحله میانی 0.8 و مرحله انتهایی رشد 0.47 بدست آمد. در شهرستان ورامین نیاز آبی گل مریم در گلخانه را برای فصل رشد، 144 روزه، 350 میلیمتر به دست آوردند.
متوسط تبخیر- تعرق واقعی این گل 2.5 میلی متر در روز گزارش شده است. نیازآبی و ضرایب گیاهی گیاه بومادران در منطقه کرج را با استفاده از لایسیمتر بدست آوردند، نتایج آنها نشان داد که نیازآبی گیاه دارویی بومادران حدود 149.72 میلیمتر میباشد. نیازآبی گل همیشه بهار توسط لایسیمتر، 320.6 میلی متر برآورد شد. همچنین ضرایب گیاهی این گیاه در مراحل اولیه، توسعه، میانی و پایانی به ترتیب 0.71، 1.28 ،1.5 و 0.66 بدست آمد. در پژوهشی نیاز آبی گل محمدی را با استفاده از لایسیمتر در کرج بررسی کردند.
نتایج نشان داد که میزان تبخیر- تعرق گل محمدی تا پایان رشد برابر 1147 میلیمتر بود. نیازآبی و ضرایب گیاهی گل سوسن را در شرایط گلخانه در منطقه رشت بدست آوردند. نتایج تحقیق دو ساله نشان داد که مقدار کل تبخیر- تعرق گل سوسن در طول دوره رشد 60 روزه در بستر کشت خاکی برابر 59 میلیمتر بود و در بستر هیدروپونیك به میزان 99.8 میلیمتر بود همچنین میانگین ضرایب گیاهی گل سوسن بین 0.3 تا 0.71 در بستر خاکی و 0.32 تا 0.66 در بسترهیدروپونیك بدست آمد. مطالعات علمی-پژوهشی محدودی برای کشت گل رز در شرایط گلخانه در خصوص نیاز آبی و مدیریت آبیاری گل رز انجام شده است.
در تحقیقی اثر تنش آبی را بر کیفیت رز شاخه بریده بررسی نمودند. نتایج نشان داد که کاهش رشد رویشی رز در اثر تنش آبی، منجر به کاهش سطح برگ و محصول شد. همچنین تنش آبی اثرات نامطلوبی بر تعداد شاخه های ممتاز و قطر گل داشت و پیشنهاد شد تا برای حصول کیفیت مطلوب رزهای شاخه بریده، آب کافی در دسترس این گیاه قرار گیرد. آب مصرفی گل رز را در فصل تابستان و زمستان به ترتیب 2.5- و 3.6 و 1تا2.5 در روز گزلرش نمودند. نیازآبی گل رز را در داخل و خارج گلخانه در منطقه Naivasha کشور کنیا مقایسه نمود.
در این تحقیق تبخیر- تعرق واقعی در بستر کشت هیدروپونیك در گلخانه با استفاده از بیلان آبی بدست آمد. در شرایط خارج گلخانه، تبخیر – تعرق پتانسیل با استفاده از معادله پنمن مانتیس فائو برآورد و به کمك تصاویر ماهواره ای، تبخیر- تعرق واقعی محاسبه شد. نتایج نشان داد که تبخیر- تعرق واقعی گیاه رز در شرایط گلخانه 65% مقدار آن در محیط آزاد است. در پژوهشی در کشور هند، تبخیر-تعرق گل رز و ضریب گیاهی به روش بیلان آب در خاک از کاشت تا گلدهی در شرایط گلخانه بدست آمد.
بیشترین مقدار روزانه تبخیر تعرق برابر 4.99 و آب مورد نیاز برابر 999.5 میلیمتر بدست آمد و مقدار ضریب گیاهی در بازه 0.48 تا 0.96 در طول دوره رشد بدست آمد. رز شاخه بریده را هم میتوان بصورت خاکی و هم هیدروپونیك کشت کرد، اما باتوجه به گرانی پایه گل رز بهتر است به صورت هیدروپونیك کشت گردد تا بتوان بستر آن را راحتتر کنترل کرد و مواد غذایی را به آن رساند. میزان نیاز آبی گل رز بستگی به خاک و فصل کشت دارد و خاک های سبك نیاز به تعداد دفعات آبیاری بیشتری نسبت به خاکهای سنگین دارند.
همچنین بستر رشد باید از زهکشی مناسبی برخوردار باشد تا آب اضافی را از خود عبور دهد، چرا که ایستابی آب باعث آسیب دیدن ریشه گل می شود. در تعیین حق آبه گلخانه ها افزون برآب مصرفی گیاهان کشت شده، به آب مورد نیاز تجهیزات ضروری گلخانه مانند سامانه های سرمایش تبخیری نیز که به آب احتیاج دارند، توجه نموده و در محاسبه آب مصرفی در تولید محصول و حق آبه به حساب آید هرچند کارآیی سرمایش سیستم تبخیری فن و پد نیز تحت تاثیر عوامل متعددی است که بدون مدیریت آنها، سیستم سرمایشی گلخانه ها، کارآیی مناسبی نخواهد داشت. این موضوع با توجه به کمبود منابع آب از اهمیت ویژهای برخوردار است.
از مهمترین اهداف توسعه گلخانه ها در کشور ارتقاء بهره وری تولید و بالا بردن کارایی مصرف آب است. افزایش بهره وری آب اصولا از دو راه امکانپذیر است:
- نگاه داشتن میزان تولید محصول در سطح کنونی توام با کاهش آب مصرفی
- افزایش عملکرد به ازای آب مصرفی.
در رابطه با مدیریت آبیاری، میزان آب مصرفی و نیازآبی در دنیا مطالعات متعددی انجام شده است تا آب آبیاری با بیشترین راندمان ممکن در اختیار گیاهان گلخانه ای قرار گیرد. لیکن نتایج بررسیها نشان داد که در زمینه ی برآورد نیازآبی گل رز گلخانه ای بخصوص در بستر هیدروپونیك پژوهش های اندکی صورت گرفته است.
با توجه به کمبود پژوهش های انجام یافته درخصوص نیازآبی گل و گیاهان زینتی در داخل و خارج کشور و توسعه برنامه های وزارت جهاد کشاورزی در خصوص کشت های گلخانه ای، این تحقیق با هدف تعیین تبخیر- تعرق سه رقم گل رز و ضرایب گیاهی این گیاه بصورت کشت هیدروپونیك در شرایط گلخانه، انجام شد.
روش بررسی
این تحقیق در گلخانه ای هیدروپونیك واقع در شهرک گلخانهای امان آباد شهرستان اراک به مدت یك سال از تاریخ 01-05-1394 الی 31-04-1395 اجرا شد. اقلیم شهر اراک بر اساس طبقه بندی دومارتن نیمه خشك و بر اساس طبقه بندی آمبروژه، نیمه خشك سرد است. درجه حرارت مطلوب گلخانه گل رز در منطقه اراک با سیستم هیدروپونیك 21 تا 25 درجه سانتیگراد است.
آزمایش در گلخانه ای با تیپ اسپانیایی(آرک گاتیك)، ارتفاع زیر ناودان چهار متر، ارتفاع نهایی شش متر، نوع پوشش دیواره ها پلی کربنات دو جداره به ضخامت شش میلیمتر، سقف پلی اتیلن شفاف 180 میکرون مجهز به ابزار لازم برای اندازهگیری پارامترهای هواشناسی شامل دماسنج، رطوبت سنج، تشت تبخیر و تشعشع سنج در داخل و خارج گلخانه و نیز دارای تجهیزات گرمایشی از نوع هوای گرم و سیستم خنك کننده و نیز سیستم افزایش رطوبت مه پاش سقفی، انجام شد.
در سقف سالن دریچه هایی قرارداشت که در صورت لزوم، امکان تهویه را خودکار فراهم می نمود. گلها در گلخانه ای با مساحت 3600 متر و اندازه دهانه های هشت متر، تعداد 2700 بوته در 54 ردیف در بستر دارای مخلوط کوکوپیت و پرلیت با 6.5 =PH و m/dS7=EC کشت شده بودند.
برای تعیین تبخیر-تعرق (نیازآبی) و مقدار آب مصرفی گل رز، سه رقم گل رز با نام های رز سفید لب صورتی و آتشی انتخاب شدند. رز سفید از نظر سطح برگ در بین ارقام تحت مطالعه، بیشترین سطح برگ را دارا بود. رزها سه ساله و در بسترهایی به طول 42 متر و عرض 50 سانتیمتر، به صورت هیدروپونیك کشت شده بودند. در دو بستر رز آتشی و لب صورتی، 500 بوته رز و در بستر رز سفید به دلیل سطح برگ بیشتر آن، 450 بوته رز استقرار داشتند. میزان آب ورودی و خروجی هر یك از بسترهای آزمایش به وسیله حجم سنج دیجیتال که روی لوله ورودی آب مصرفی هر بستر و لوله خروجی آب زهکشی آن بستر نصب شده بودند، اندازه گیری میشد.
تفاوت اعداد حجم سنج در دو روز متوالی در شروع اولین آبیاری میزان آب مصرفی هر بستر را در روز قبل نشان میداد و برای اندازه گیری میزان زهکشی نیز حجم سنجها هر روز در همان ساعت قرائت میشدند. تفاوت میزان آب مصرفی و میزان آب زهکشی شده از هر بستر میزان تبخیر- تعرق بوته های رز آن بستر را نشان میدادند. عملیات سمپاشی و کوددهی براساس توصیه کارشناسان به طور یکنواخت در تمام سطح گلخانه انجام شد. کلیه عملیات نگهداری و برداشت رزها طبق سال های پیش و مطابق استانداردهای لازم، انجام شد. همچنین آب و کود لازم از راه سیستم قطره ای و به صورت خودکار توسط سیستم های کودآبیاری تامین شدند و برنامه آبیاری نیز به صورت روزانه، انجام میشد.
قابل ذکر است که سیستم گردش آب و کود (محلول غذائی) در این گلخانه به صورت باز بوده و آب خروجی از بسترها که برای آبشویی مداوم استفاده میشد، توسط لوله های خروجی از بستر (زهکشی) جمع آوری و سپس به خارج از گلخانه هدایت و وارد سیستم فاضلاب میشد. برای تعیین میزان تبخیر – تعرق مرجع در طی دوره آزمایش، از یك میکرو لایسیمتر زهکشدار تحت کشت چمن در بستر ترکیب کوکوپیت و پرلیت از چهل روز پیش از شروع اندازه گیریها در شرایط گلخانه استفاده شد. طبق مطالعات انجام شده، عمق توسعه ریشه چمن در فضای آزاد و با اعمال دورآبیاری گوناگون، بهندرت به بیش از یك متر میرسد.
این در حالی است که در هنگام اندازه گیری تبخیر – تعرق گیاه مرجع، آبیاری ها معمولا به صورت روزانه و با اعمال حداقل تنش رطوبتی انجام میشد. به همین لحاظ عمق توسعه ریشه چمن در چنین شرایطی حتی از مقدار یك متر نیز کمتر خواهد بود. در این تحقیق از معادله بیلان آب برای تعیین تبخیر- تعرق رز و چمن استفاده شد.
معادله بیالن آب شامل پارامترهای زیر است:
ETc = P + I – R – D ± ΔW
در معادله:
ETc تبخیر-تعرق یا نیاز آبی خالص محصول (میلی متر)،P بارندگی (میلی متر)، I عمق آب آبیاری ( میلی متر)، R رواناب سطحی (میلی متر)، D عمق آب زهکشی شده از منطقه ریشه (میلی متر) و ΔW تغییر در ذخیره آب خاک (میلیمتر) میباشد. با توجه به اینکه آب حاصل از بارندگی در گلخانه صفر و همچنین میزان جریان های جانبی و رواناب سطحی در هر رخداد آبیاری صفر میباشد، از این رو معادله ساده سازی شده و به صورت زیر ارائه شد.
ETc = I – D ± ΔW
تغییر در میزان آب در خاک در داخل لایسیمتر (ΔW ) از اختالف بین رطوبت های مشاهداتی خاک در طی دو روز متوالی محاسبه می شود. همچنین در برخی از مطالعات تعیین ETc گیاهان گلخانه ای، بیشتر تمرکز بر تعرق گیاه می باشد و تبخیر از خاک را در نظر نمیگیرند. ضریب گیاهی(Kc) به روش یك جزئی و با روش ارائه شده در نشریه 56- FAO محاسبه شد:
ETc = ETo green × Kc
ETo green که به اختصار در بیشتر معادلات به صورت ETo نشان داده می شود، تبخیر-تعرق گیاه چمن در شرایط استاندارد بوده و توسط FAO به عنوان تبخیر- تعرق مرجع معرفی شده است.
لایسیمتر یا جعبه کشت یك تانك با ابعاد مشخص است که امکان اعمال معادله بیلان جرمی آب در آن وجود دارد. چگونگی تامین نیاز آبی چمن به این صورت بود که در آبیاری اول، بستر کشت درون میکرو لایسیمتر زهکشدار داخل گلخانه از آب اشباع و پس از خارج شدن آب ثقلی از بستر، رطوبت بستر برابر رطوبت ظرفیت زراعی میشد. با تبخیر آب از سطح بستر و نیز مصرف آب توسط گیاه، از میزان رطوبت خاک تا آبیاری بعدی کاسته می شد.
با آبیاری دوباره، رطوبـت بستر دوباره بـه میـزان رطوبـت در ظرفیت زراعی می رسید و تغییرات رطوبت بسیار ناچیز بود. از این رو میـزان تبخیـر- تعـرق گیاه برابـر اختلاف مقدار آب ورودی و خروجی فرض می شد. حجم آب ورودی و خروجی به لایسیمتر چمن در کل دورۀ مورد مطالعه، به صورت روزانه اندازه گیری و گیاه چمن به عنوان مرجع درنظر گرفته شد.
بستر کشت چمن نیز مانند بستر بوته های گل رز، ترکیبی از کوکوپیت و پرلیت انتخاب شد. مقدار آب مصرفی (آب آبیاری) مجموع مقدار آب لازم برای رشد گیاه (نیازآبی خالص) به علاوه مقدار آب آبشویی برای حفظ هدایت الکتریکی و PH بستر (آبشوئی) است. نیازآبی گیاه اختلاف مقدار آب ورودی به بستر و آب زهکشی شده محاسبه شد که مقدار آب زهکشی- شده توسط حجم سنج دیجیتال در انتهای هر بستر در هر دور آبیاری اندازهگیری شد. آبیاری به صورت روزانه و براساس حفظ رطوبت در حد ظرفیت زراعی انجام می شد.
پس از جمع آوری داده ها و با داشتن حجم آب مصرفی و زهکشی شده روزانه دو گیاه گل رز و چمن، تبخیر- تعرق این دو گیاه در گلخانه به صورت روزانه و هفتگی در کل دوره رشد، محاسبه شد. همچنین با محاسبه نسبت تبخیر – تعرق گل رز به تبخیر – تعرق گیاه مرجع چمن، ضریب گیاهی رز گلخانه ای محاسبه شد. باید توجه داشت که گل رز مطالعه شده در این تحقیق گل رز سه ساله بود که در تمام فصل های سال گل میدادند و بوته از نظر پوشش سبز در کل دوره رشد کامل بوده و سطح برگ با هرس شاخه ای گیاه، تقریباً ثابت نگه داشته شد. الزم به ذکر است بوته رز در طول سال در مرحله رشد کامل بوده و دارای دوره رشد 365 روزه است.
نتایج و بحث
مقادیر تبخیر- تعرق مرجع، نیازآبی، مقدار آب مصرفی و ضریب گیاهی گل رز رقم آتشی، لب صورتی و سفید، در هر دهه در جدول یك نشان داده شد. بر پایه این جدول، بیشترین مقدار تبخیر- تعرق مرجع ماهانه چمن در مرداد ماه با 178 میلیمتر و کمترین مقدار در ماه دی برابر با 118 میلیمتر بود. دهه سوم مرداد با 61 میلیمتر بیشترین مقدار و دهه دوم و سوم دی ماه نیز با 39 میلیمتر، کمترین تبخیر- تعرق مرجع را در ده روز داشتند.
مقدار کل تبخیر 1608 میلیمتر بوده است. در گل های شاخه بریده تعیین تعرق مرجع در گلخانه طی یك سال انجام پژوهش، ضریب گیاهی و استفاده از جدول نیاز آبی از اهمیت به سزایی برخوردار بوده و می تواند عامل تعیین کننده در برآورد نیاز آبی گیاه باشد. بر پایه مقادیر جدول یك و جدول دو مقدار کل تبخیر- تعرق گل رز رقم آتشی در دوره رشد یك ساله، معادل 1423.5 میلیمتر و مقدار متوسط تبخیر-تعرق روزانه این رقم در طی دوره رشد برابر 3.9 میلیمتر در روز حاصل شد. بیشترین نیاز آبی خالص این رقم در مرداد ماه با 163.4 میلیمتر و کمترین مقدار ماهانه آن در دی و بهمن برابر 93 میلی متر بدست آمد.
روشن است که برنامه ریزی برای تامین آب گلخانه، بر پایه بیشترین نیاز آبی خالص (اوج مصرف) رخ میدهد. بیشترین نیاز آبی خالص (تبخیر – تعرق) در دورۀ ده روز برای رقم رز آتشی در دهۀ دوم مرداد و برابر 56 میلیمتر بدست آمد. بیشترین مقدار مصرفی در بستر رز رقم آتشی برابر 231.1 میلیمتر در مرداد ماه بدست آمد. همچنین آب مصرفی رز رقم آتشی در طول دوره رشد یكساله برابر 20866 مترمکعب در هکتار تعیین شد.
مقدار کل تبخیر- تعرق گل رز رقم لب صورتی در دوره رشد مورد نظر 1480.7 میلیمتر (جدول 2) و میانگین تبخیر- تعرق روزانه آن برابر 4 میلیمتر در روز بود. بیشترین نیاز آبی خالص ماهانه این رقم در مرداد ماه با 166.4 میلیمتر، بیشترین مقدار آن درهر دهه در دهه سوم مردادماه با 55.9 میلیمتر و کمترین مقدار ماهانه آن در دی و بهمن ماه برابر 97.4 میلیمتر به دست آمد. مقدار آب مصرفی برای گل رز رقم لب صورتی در طی دورۀ رشد یكساله برابر 2176.3 میلیمتر و بیشترین مصرف ماهانه در مرداد ماه و برابر 241.9 میلیمتر بود.
مقدار کل تبخیر- تعرق گل رز رقم سفید در دوره رشد حدود 1313.5 میلیمتر (جدول 2) و میانگین تبخیر – تعرق روزانه آن برابر 3.6 میلیمتر در روز بود. بیشترین نیاز آبی خالص این رقم در مرداد ماه با 149.8 و کمترین مقدار ماهانه آن در بهمن ماه برابر 86.4 میلیمتر بدست آمده اند. همچنین دهه دوم مردادماه با 50.3 میلیمتر، بیشترین مقدار را در دورۀ ده روز دارا بوده است.

مقدار آب مصرفی گل رز رقم سفید در یك دوره رشد یكساله برابر 1906.1 میلیمتر بود که بیشترین مصرف ماهانه در مرداد ماه و برابر 200.7 میلیمتر به دست آمد. در مقایسه با دو رقم رز آتشی و لب صورتی، ارقام مربوط به آب مصرفی و تبخیر – تعرق رقم رز سفید کمتر بود. علیرغم اینکه این رقم رز به دلیل سطح برگ بیشتر نسبت به دیگر ارقام انتخاب گردید، اما بدلیل اینکه تعداد بوته در واحد سطح این رقم رز به دلیل سطح برگ بیشتر، کمتر بوده است مقدار آب مصرفی آن 1مترمکعب در هکتار بدست آمد و مقدار آب مصرفی درهکتار نسبت به دو رقم دیگر کمتر بود.
برپایه نتایج بدست آمده از این تحقیق میانگین نیاز آبی خالص ارقام گل رز در شرایط یادشده 14060 مترمکعب درهکتاردر سال بدست آمد و میانگین آب مصرفی سه رقم رز مطالعه شده در طول یکسال برابر با 2086 مترمکعب در هکتار محاسبه شد. قابل ذکر است که در مقادیر آب مصرفی ارائه شده، هدر رفت عمقی نیز لحاظ شده و این مقادیر برابر با مجموع تبخیر – تعرق گیاه و آب خروجی از زهکش (هدررفت عمقی) است. به دلیل اینکه در کشت هیدروپونیک از خاک به عنوان بستر استفاده نمی شود، برای کنترل شرایط بستر و حفظ PH مطلوب، آبشویی مداوم باید انجام شود.
همچنین آب آبیاری عناصر غذایی و معدنی را به گیاه انتقال میدهد. این عوامل موجب افزایش آب مصرفی و به دنبال آن افزایش زهاب میشود. در شکل های یک، دو و سه مقادیر زیاد آب خروجی از بستر زهکش ها این مطلب را تایید می کند. براساس اندازه گیری مقدار آب خروجی از زهکش ها در طول اجرای تحقیق، آب خروجی از زهکش بستر رز رقم آتشی برابر 47 درصد، رقم لب صورتی 45 درصد و رقم رز سفید 46 درصد مقدار نیاز آبی هر یک از ارقام بودند که موجب کاهش کارایی مصرف آب و کود در این گلخانه ها می شود. کارایی مصرف آب و کود (با توجه به مغذی بودن فاضلاب ها) را میتوان با استفاده از سیستم مدار بسته گلخانه که با تصفیه دوباره این پساب و بازچرخانی آنها امکانپذیر است، افزایش داد.




در تحقیقات بیشترین مقدار ضریب گیاهی گل رز در گلخانه هیدروپونیک در طی سه سال آزمایش برابر 0.96 گزارش شد. در پژوهش حاضر، بیشترین مقدار ضریب گیاهی گل رز در رقم لب صورتی و در ماه های تیر و مرداد به میزان 0.93 بود که به نتایج پژوهش یادشده نزدیک است. بر پایه مقادیر جدول دو، رقم لب صورتی در کلیه ماه های سال بیشترین نیاز آبی خالص را در واحد سطح داشت.
با توجه به چندساله بودن بوته های رز، ضریب گیاهی آنها دارای مراحل چهارگانه نیستند و به همین دلیل مقدار میانگین ضریب گیاهی آنها بین 0.76 تا 0.85 تغییر نمودند. میانگین مقدار آب مصرفی ارقام رز در طول یك سال برابر 20573 مترمکعب در هکتار به ازای تراکم کشت حدود 7500 بوته رز (متناسب با 2700 بوته در مساحت 3600 مترمربعی این پژوهش) بدست آمد.
نتیجه گیری
بر پایه نتایج بدست آمده از این تحقیق گل رز شاخه بریده از جمله محصولات گلخانه ای است که دارای نیازآبی زیادی است(14060 مترمکعب در هکتار) و تصور استفاده از سیستم گلخانه در شرایط محدودیت آب در خصوص رز به ظاهر صدق نمیکند. این امر نشان میدهد که بدون داشتن برنامه ای جامع از الگوی کشت شهرک های گلخانه ای، برنامه ریزی برای تأمین و توزیع آب واحدها صحیح نخواهد بود و ممکن است برخی از واحدها را پس از راه اندازی با مشکلات جدی در خصوص حق آبه و تامین آب مورد نیاز مواجه نماید.
همچنین مقادیر آب مصرفی ارائه شده در این تحقیق در شرایط استاندارد گلخانه می باشد و با تغییر شرایط قرارگیری بسترها، تراکم بوته ها و فاصله آزاد بین بسترها و نیز استفاده از بسترهای طبقاتی مقدار آب مصرفی تغییر خواهد نمود. طبق نتایج تحقیق حاضر میانگین مقدار ضریب گیاهی ارقام رز در طول سال برابر 0.81 تعیین شد که میتواند به عنوان یک راهنما در تعیین آب مصرفی انواع ارقام رز توصیه شود.
با توجه به اینکه آب مصرفی در کشت هیدروپونیک علاوه بر رفع نیاز آبی گیاه، وظیفه انتقال عناصر غذایی و شستشوی املاح موجود در محیط ریشه را نیز برعهده دارد، میزان آب مصرفی در گلخانه و به دنبال آن هدر رفت آب بصورت خروجی از زهکش بستر، افزایش میابد که ضروری است برنامه ریزی مناسب برای استفاده دوباره از زهاب ها به منظور افزایش بهره وری آب در گلخانه های هیدروپونیک انجام شود.