گلدان های هیدروپونیک
مقدمه
با پیشرفت تکنولوژی بسیاری از کار ها ساده تر و بهینه شده است. این پیشرفت ها در همه امور نفوذ کرده و آنها را تحت تاثیر قرار داده است. کشاورزی به روش هیدروپونیک نیز یکی از راهکار های انسان امروزی در جهت بهینه نمودن و افزایش بازدهی گیاهان با صرف انرژی کمتر می باشد. کشاورزی به روش هیدروپونیک(کشت بدون خاک) انواع مختلفی دارد. کشت گل های رز آنتوریوم در بستر پرلیت و کشت گوجه فرنگی در بستر کوکوپیت و پیت ماس نمونه هایی از کشت هیدروپونیک در گروبگ هستند.
به غیر از روش کشت در گروبگ روش های دیگری نیز برای کشت وجود دارند. یکی از این روش ها روش گلدان(سطل) کراتکی می باشد.
تعریف
روش کراتکی یک روش هیدروپونیک برای رشد گیاهان معلق در بالای مخزن آب غنی از مواد مغذی است. این روش غیر گردشی است، پس نیاز به ورود آب اضافی، مواد مغذی، پمپ، یا سیستم گردش آب و اکسیژن نیست. روش کراتکی هم برای تولید مواد غذایی تجاری و هم به عنوان یک تکنیک در مقیاس کوچک برای پرورش دهندگان خانگی کاربرد دارد. این سیستم به عنوان “ساده ترین سیستم هیدروپونیک” توصیف شده است.
روش کار
در ابتدا گیاه در یک فنجان توری شکل که از پیت ماس، پرلیت ریز، یا کوکوپیت پر شده، قرار می گیرد. فنجان های توری بالای یک مخزن آب حاوی مواد مغذی ضروری در محلول معلق می شوند و فقط نوک ریشه ها مجاز به تماس با سطح مخزن هستند. با رشد گیاه و کاهش سطح آب، شکافی از هوای مرطوب ایجاد می شود و بین سطح آب و پایه گیاه گسترش می یابد. ریشه های موجود در این فاصله که به آنها ریشه جانبی یا ریشه های اکسیژن می گویند ، اکسیژن را از هوای داخل ظرف جذب می کنند.
این روند تا جایی ادامه پیدا می کند که سطح آب به طور کامل تخلیه شود و گیاه آماده برداشت باشد. لذا، در این چرخه رشد، نیازی به اضافه کردن مجدد آب یا مواد مغذی بیش از نیاز اولیه نیست. این روش به افتخار برنارد کراتکی، محقق دانشگاه هاوایی، که برای اولین بار این روش را در مجله Acta Horticulturae در سال 2009 ارائه کرد، نامگذاری شده است. روش کراتکی در میان پرورش دهندگان خانگی محبوبیت پیدا کرده است و اغلب در مقیاس های کوچکتر در ظروف مانند سطل و کوزه های کوچک انجام می شود. این تکنیک برای سبزیجات برگداری طراحی شده است که مقادیر زیادی آب مصرف نمیکنند، بنابراین نیازی نیست که منبع آب به طور مداوم دوباره پر شود. اطلاعات بیشتر در ویکیپدیای انگلیسی
گلدان "کراتکی"
شما می توانید از گلدان های ساده برای ایجاد سیستم های هیدروپونیک استفاده کنید. همچنین میتوانید سیستمی برای رشد چند گیاه در خانه یا هزاران گیاه در یک مرکز تجاری ایجاد کنید. با این حال، انواع مختلفی از سیستم های گلدانی برای انتخاب وجود دارد، و انتخاب صحیح برای موفق شدن حیاتی است. در این پست قصد داریم نگاهی به انواع سیستم های گلدانی بیندازیم.
ما مزایا و معایب آنها را بررسی خواهیم کرد تا بتوانید آنها را بهتر درک کنید و سیستم گلدانی هیدروپونیک را انتخاب کنید که به بهترین وجه با نیازهای شما مطابقت دارد. همانطور که گفتیم ساده ترین سیستم، سیستم سطل کراتکی است. در این روش، شما یک سطل با یک یا چند سوراخ روی درب آن دارید. ابتدا گیاهان را در گلدان های توری حاوی بسترکشت قرار می دهید و سپس سطل را با محلول غذایی پر می کنید به طوری که به سختی با گلدان تماس مستقیم داشته باشد. ریشه ها در ابتدا آب را از طریق ریشه های مویرگی جذب می کنند.
پس از آن، ریشه ها مواد مغذی را از آب می گیرند و با تبخیر آب محلول، یک شکاف هوایی بین گیاه و آب ایجاد می شود. ریشه ها از این شکاف برای دریافت اکسیژن مورد نیاز برای تنفس استفاده می کنند. ساخت این سیستم کاملاً آسان و ارزان است. شما فقط یک بار سطل را با محلول غذایی پر می کنید و نیازی به بررسی pH، EC یا سایر متغیرها در چرخه رشد ندارید. با این حال، این سیستم نیاز به تعیین دقیق حجم سطل، غلظت محلول غذایی دارد. برای راهنمایی های بیشتر برای تعیین این مقادیر می توانید این پستی که من نوشتم را بخوانید.
اگر نور کافی در اختیار دارید و گیاهان شما سبزیهای برگدار یا سایر گیاهان کوچک در مقیاس پایین باشد، سیستم گلدان هیدروپونیک برایتان ایدهآل است. برای مقیاسهای بزرگتر، سیستمهای کراتکی برای رشد سبزیهای برگدار نیازمند پمپهوا هستند.
گلدان هیدروپونیک با پمپ هوا
با اینکه سیستم کراتکی یا گلدان هیدروپونیک مصرف برق صفر دارد، اما کشاورز را ملزم به مدیریت دقیق سطح مواد مغذی اولیه می کند. این سیستم همچنین در برابر تغییرات شدید شرایط محیطی تحمل چندانی ندارد. به همین دلیل، یک روش قوی تر برای رشد، گلدان هیدروپونیک مجهز به پمپ هوا است. این دقیقاً مشابه سیستم کراتکی است، با این تفاوت که هوا به طور مداوم به محلول غذایی پمپ می شود و مواد مغذی به طور کلی در سطح خاصی در داخل سطل نگهداری می شوند.
پمپاژ مداوم هوا به داخل محلول چندین مزیت ایجاد می کند. اولین مورد این است که هوا به محلول اکسیژن می دهد و گیاه بحران اکسیژن نخواهد داشت. این یعنی ریشه های گیاه به اکسیژن دسترسی دارند، حتی اگر بیش از حد ریشه در محلول غوطه ور شود. دوم این که هوا به تنظیم دمای محلول غذایی کمک می کند. همانطور که هوا از طریق حباب، آب را تبخیر می کند، به خنک نگه داشتن محلول کمک می کند. اگر دمای هوا بیش از حد گرم شود، سیستمهای کراتکی میتوانند آسیب ببینند. این یک دلیل رایج برای بیماری و شکست در سیستم های کراتکی است.
سیستم های دارای پمپ هوا معمولا برای تازه کار ها راحت تر است. هزینه کم و نرخ خرابی پایین دلیل اصلی آن است. با این حال، از آنجایی که آب بیشتر تبخیر می شود، نیاز به پر کردن آب وجود دارد. شما همچنین محدود به گیاهان کوچکتر هستید، مگر اینکه بخواهید به طور کامل محلول غذایی را چندین بار در هر چرخه محصول تغییر دهید، که با سیستم سطلی مانند این ناخوشایند است. همچنین دیدن سیستم هایی مانند این در مقیاس بزرگتر غیرمعمول است، زیرا تعویض و تمیز کردن صدها گلدان به صورت دستی عملی نیست.
توجه داشته باشید که پمپهای هوا مقادیر قابل توجهی جلبک را وارد محلول میکنند و اگر نور به گلدان های شما برسد شود، رشد میکنند. برای سیستمهای هیدروپونیک که از پمپهای هوا استفاده میکنند، مطمئن شوید که از سطلهای ساخته شده از پلاستیک سیاه استفاده میکنید تا نور وارد نشود. پلاستیک سفید اجازه میدهد تا نور بیش از حد وارد شود و جلبکها تکثیر شوند.
گلدان های هیدروپونیک هلندی
سیستم گلدان هیدروپونیک هلندی برای رشد گیاهان بزرگ عالی است. در این سیستم، گلدان ها به خطوط تخلیه و زهکشی زیر گلدان متصل می شوند. این به شما امکان می دهد تا محلول غذایی را به داخل سطل ها پمپ کنید و اجازه دهید چندین بار در روز تخلیه شود. چرخه مداوم محلول، ریشه ها را در معرض مقادیر زیادی اکسیژن در بین دوره های آبیاری قرار می دهد، و این یک راه اندازی عالی برای محصولات بسیار پربازده است.
بنابراین سیستم گلدان هیدروپونیک هلندی یک سیستم با چرخه فعال است که برای زنده نگه داشتن گیاهان به پمپ آب نیاز دارد. این امر به طور چشمگیری نیاز مصرف انرژی محصول را افزایش می دهد و پمپ ها و تایمرها را به اجزای اساسی سیستم هیدروپونیک تبدیل می کند. یک سیستم گلدان هیدروپونیک هلندی معمولاً بسته به شرایط 12 تا 24 ساعت به پرورشدهنده فرصت میدهد تا قبل از اینکه گیاهان آسیبهای جبرانناپذیری را متحمل شوند در صورت خرابی، اجزای حیاتی را تعمیر کند. برای جلوگیری از آسیب، زهکشی ها معمولاً اجازه می دهند مقداری آب در ته گلدان ها باقی بماند تا گلخانه های بزرگ فرصت طولانی تری برای حل مشکلات فنی داشته باشند.
نیاز به حمایت از گیاهان بدون آب همچنین به این معنی است که باید از رسانه های بیشتری استفاده کنید، زیرا خود سطل باید با آن پر شود. از آنجایی که چرخه های سیل و زهکشی متعدد مطلوب هستند، این بدان معناست که محیط باید نسبتاً سریع خشک شود، به همین دلیل از رسانه هایی مانند پوسته برنج، پرلیت یا خاک رس منبسط شده استفاده می شود. به همین دلیل هزینه های رسانه ای سیستم های سطلی هلندی به طور قابل توجهی بیشتر از سایر سیستم ها است. شما میتوانید سیستمهای سطلی هلندی را با نتپات نیز اجرا کنید، اما این باعث میشود که سیستم برای خرابی پمپ بسیار مقاومتر شود.
نتیجه
سیستم های گلدانی هیدروپونیک بسیار محبوب هستند. آنها می توانند به سادگی یک گلدان سوراخ شده و یک گلدان توری یا به پیچیدگی سیستم های گلدانی هلندی با سیستم های تخلیه به هم پیوسته و گردش مجدد محلول های غذایی کامل باشند.
ساده ترین سیستم برای شروع، یک سیستم گلدان هیدروپونیک با پمپ هوا است، زیرا نیاز به اندازه گیری دقیق حجم ظرف و سطح مواد مغذی را از بین می برد و امکان رشد سالم تر، مشکلات بیماری کمتر و کنترل دما را آسان تر می کند.
یک سیستم کراتکی(گلدان هیدروپونیک) می تواند برای رشد گیاهان کوچک با هزینه کم و بدون گرفتن انرژی عالی باشد، اما معمولاً برای به دست آوردن محصول رضایت بخش، مقداری آزمایش روی مقدار و غلظت مواد مغذی لازم است.
برای گیاهان بزرگ، سیستم گلدان های هلندی یک انتخاب عالی است. البته اگر فضا و هزینه کافی در دسترس دارید.